[:en]Continuing in Western Africa[:it]Continuando verso l’Africa dell’Ovest[:el]Συνεχίζοντας στη Δυτική Αφρική[:]

[:en]WE AfriHug continued moving in Western Africa. Not far from Togo, the next destination was Ghana. After traveling through the busy and messy border of Aflao to Accra, the members spent one night there and the next day they traveled with the tro-tro to the rural community of Kpando.

When the volunteers arrived in Kpando, they got directly the community’s feeling of a friendly environment. They have been welcomed by Blake, an American volunteer who works as Project Manager for the local partner in Ghana, the NGO UNiTED Projects. UNiTED is a community resource and empowerment centre with a mission to educate and empower by encouraging collaboration and by providing accessible information to the community of Kpando and the surroundings. After arranging themselves in the room, Blake led the volunteers in the working place of the NGO, a small but very friendly office, where interns, volunteers and members of UNiTED spend their working time. He made a presentation about the NGO and explained its vision and mission.

It was obvious that people around that area know each other having strong bonds and friendships. After a couple of hours, the volunteers have been interacting with the neighbors sharing stories and experiences from Africa. Before the dinner, the volunteers went for a run around Kpando, in order to train for the next sports milestone, the Sahara Marathon. Keeping a healthy mind in a healthy body is the way, so as to achieve all the objectives of WE AfriHug.

The following day, an early meeting with Jessy, Co-founder of UNiTED took place, in order to discuss some details about the upcoming Training Seminar in Kpando Secondary School. Excited to work together with this change-making NGO and hard working people, the volunteers visited together later the school, in order to implement the first day of our 3-day Non-Formal Education Training Seminar with students with the aim to facilitate them developing soft skills needed for the 21st Century.

When they arrived in the school, Justice, a local teacher welcomed us warmly and showed around the school. After this, it was the time to meet the students. 53 students have been anticipating this day for the training wondering what the volunteers would implement. It is always strange in the beginning of every Non-Formal Education Training, when the students have for their first time this experience because they do not know what to expect. No books, no pens, no school equipment at all! Let’s go out to start our activities. The ice broke fast and the students got integrated fast and participated actively in all the activities. Ice-breakers, getting to know each other activity but also the challenging activity “Where is my power?” were in the programme.

During the last activity, the participants are asked to create a “white wall” consisted of papers on the wall, where they have to draw their body’s outline on the paper sheet in the position that they prefer. In order to draw it, other participants should interact and help them do it because the “white wall” starts 10 cm higher than the ground floor. In the beginning and after the explanation, the students were wondering how they could approach it, how they could draw each other without having their feet on the ground. Being creative and problem-solvers, they found their ways to achieve it. Then, each participant had to identify their outline and draw with a small symbol their unique internal power. Afterwards, always placed in a circle, a discussion is following with each of the participants talking about their unique strength and justify why they feel that this is their power. It is challenging to speak in public about yourself but the students created a trustworthy and healthy environment among them, helping each other to express themselves.

During the second day of the training, the students have been challenged with more “difficult” activities, focusing on the development of skills, such as creativity, problem solving, critical thinking, communication, collaboration and public speaking. The activities “Front page”, “The battle of orange” and “The hidden path” took place triggering the interest and active participation of all the students. During the activity “Front page”, the students are creating the front page of a newspaper trying to convince their classmates about the authenticity of the news. Presentations on critical issues, such as “Drug abuse” have been done during this activity giving them space for discussion and reflection. During the activity “The Battle of Orange”, the participants are divided into two groups which have the same goal: To take the orange! After a 10-minute discussion among the two group members, the battle is occurring through a debate session, where one representative from each group has to argue and convince the other one about taking the orange. Are they going to fight or are they going to reach an agreement?

The third and last day of the training, students have been challenged with the activity “The Electric Fence”. A rope between two trees with approximately 150 cm high represents an electric fence, which should not be touched by the participants. The participants have to pass from one side to the other without jumping but only with the assistance of the others. Before starting the action the participants are given some time, in order to elaborate a strategy on how they will pass to the other side. If someone touches the electric fence, then the whole group has to start again from the beginning. The challenge is accomplished only when all the participants pass from the other side without touching the electric fence. They enjoyed this challenge, despite the fact that in the beginning they did not find a good strategy. After a while and after discussions between them, they made it to the other side after communicating effectively and collaborating to achieve the goal.

Interviews from the participants, Blake and Justice took place explaining from different perspectives their experience with WE AfriHug and the Non-Formal Education approach. The students had the chance also to evaluate the training seminar and also to reflect and express what they liked and what they did not like but also what they promise for the future. “I learned how important is to be united”, “I have identified my power and what I can do”, “I discovered my capabilities” were some of the students’ statements after the end of our training during the third day.

Now the team is getting ready for the next sports milestone combining the Sahara Marathon with the support of the Saharawi refugees. 42 kilometers will be covered in the desert to show the support to the Sahrawi families at the refugee camps of Tindouf. The motto of the 2018 Sahara Marathon edition is: “42 kilometers of our effort, for 42 years of your resistance”.

 [:it]WE AfriHug prosegue il suo percorso giungendo nell’Africa dell’Ovest. Non molto lontano dal Togo, la destinazione successiva è stata il Ghana. Dopo aver passato l’affollato confine di Aflao tra i due stati, i volontari hanno speso una notte ad Accra per ripartire il giorno dopo con un tro-tro fino alla zona rurale di Kpando.

Quando i volontari sono arrivati a Kpando, subito si sono sentiti accolti da un ambiente amichevole. A dare il benvenuto stavolta hanno trovato Blake, un volontario americano che lavora come Project Manager per il partner locale UNiTED Projects. UNiTED è un centro la cui mission è l’educazione e il supporto di collaborazioni, condividendo informazioni con la comunità di Kpando e limitrofe. Dopo essersi sistemati nelle loro stanze, Blake ha accompagnato i volontari sul posto di lavoro della ong: un ufficio piccolo e accogliente al cui interno, volontari e membri di UNiTED lavorano insieme; poi ha presentato l’organizzazione spiegandone la visione e la mission.

Tutti nei dintorni hanno saputo del nostro arrivo grazie ai forti legami tipici di una piccola comunità. Dopo un paio d’ore i volontari hanno interagito con i vicini condividendo storie ed esperienze vissute nel continente africano fino a quel momento. Prima di cena infine i volontari hanno conseguito il loro allenamento per partecipare alla Maratona Solidale che li attende. Mens sana in corpore sano, così il team WE AfriHug raggiunge i suoi obiettivi.

Il giorno seguente il team ha incontrato Jessy, Co.founder di UNiTED, per discutere insieme alcuni dettagli dell’imminente sessione di training presso la Kpando Secondary School. Entusiasti all’idea di lavorare insieme a persone determinate e volenterose, i volontari hanno visitato la scuola dove si sarebbero tenuti i 3 giorni di lavoro con gli studenti per lo sviluppo delle soft skills del secolo attuale.

Una volta giunti a scuola hanno incontrato Justice, un’insegnante che ha mostrato loro la scuola. Ora era tempo di incontrare gli studenti. 53 studenti sono stati coinvolti in questa sessione di educazione non-formale che lascia sempre un pò tutti stupiti: niente libri e niente penne! Così la sessione comincia e subito si rompe il ghiaccio che separe il team WE AfriHug e gli studenti, in pochi minuti i ragazzi si sentono subito coinvolti e presi dalle attività proposte.  Si sono sfidati per scoprire “dov’è il loro potere”: è un’attività che mette i ragazzi nelle condizioni di riconoscersi delle qualità e dei talenti che talvolta fanno difficoltà a concedersi.

Il secondo giorno invece, i ragazzi hanno lavorato su skills come Creatività, Problem Solving, sviluppo di pensiero critico, Comunicazione, Collaborazione e Public Speaking. Attività come “Front page” di un giornale, la “Battaglia per l’arancia” e il “Percorso Nascosto” hanno catturato l’attenzione dei partecipanti. Durante la prima attività ai ragazzi è stato chiesto di redigere la prima pagina di una testata giornalistica, per poi esporla ai propri compagni per convincerli ad acquistare il loro giornale.

Fra i temi scelti non ne sono mancati di critici: “Abuso di droga” uno dei titoli proposti, il quale ha dato i giusti presupposti per avviare un dibattito di interesse pubblico in un ambiente sano.

Infine il terzo ed ultimo giorno i ragazzi si sono immersi nell’attività “Electric Fence”: una corda a più di un metro da terra legata tra due alberi rappresenta una filo dove scorre corrente ad altissima tensione. I partecipanti devono passare da un lato all’altro senza poter saltare e tanto meno toccare la corda se non si vuole rimanere fulminati! Sarà importante per il raggiungimento dello scopo prefissato elaborare una buona strategia funzionale, nel rispetto delle regole e dei compagni. La sfida sarà considerata superata solo se e quando tutti i partecipanti superano l’ostacolo.  Dopo diversi tentativi e discussioni sul da farsi, finalmente la prova viene portata a termine.

Alla fine di questi 3 giorni il team WE AfriHug ha condotto delle interviste sia ai partecipanti, ma anche a Blake e Justice, i quali hanno spiegato il loro punto di vista rispetto al progetto e all’esperienza vissuta con WE AfriHug e l’Educazione Non-Formale. Inoltre gli studenti hanno avuto la possibilità di fare una valutazione del training e riflettere ed esprimere le loro impressioni, cosa gli è piaciuto e cosa no. “Ho imparato l’importanza di rimanere uniti”; “Ho capito il valore del mio potere”;  “ho scoperto le mie potenzialità” sono solo alcuni dei commenti dei ragazzi che hanno partecipato.

Ora il team WE AfriHug si prepara al prossimo step: la Maratona Solidale nel Western Sahara per supportare i rifugiati di Saharawi. 42 km nel deserto per mostrare la propria solidarietà queste famiglie costrette nel campo profughi di Tindouf. Il motto per l’edizione del 2018 è “42  km di sforzo fisico, per 42 anni di resistenza”.

 [:el]Η ομάδα του WE AfriHug συνέχισε τις δράσεις της στη Δυτική Αφρική. Όχι μακριά από το Τόγκο, ο επόμενος προορισμός ήταν η Γκάνα. Αφού ταξίδεψε από τα σύνορα του Aflao εως την Ακκρά, τα μέλη της ομάδας πέρασαν ένα βράδυ εκεί και την επόμενη μέρα ταξίδεψαν με τρο-τρο στην επαρχιακή κοινότητα του Kpando.

Όταν οι εθελοντές έφτασαν στο Kpando, αμέσως αισθάνθηκαν να βρίσκονται σε ένα πολύ φιλικό περιβάλλον. Τους υποδέχτηκε ο Blake, ένας Αμερικανός εθελοντής που εργάζεται ως Project Manager για τον τοπικό συνεργάτη στην Γκάνα, τη ΜΚΟ UNiTED Projects. Η UNiTED είναι ένα κέντρο ενδυνάμωσης, με αποστολή να εκπαιδεύει και να ενδυναμώνει, ενθαρρύνοντας τη συνεργασία και παρέχοντας προσβάσιμες πληροφορίες στην κοινότητα του Kpando και τριγύρω. Αφού οι εθελοντές τακτοποιήθηκαν στο δωμάτιό τους, ο Blake τους οδήγησε στο χώρο εργασίας της ΜΚΟ, ένα μικρό αλλά πολύ φιλικό γραφείο, όπου οι εθελοντές και τα μέλη της UNiTED εργάζονται. Εκεί, τους έκανε μια παρουσίαση σχετικά με την ΜΚΟ και εξήγησε το όραμα και την αποστολή της.

Ήταν προφανές ότι οι άνθρωποι γύρω από αυτή την περιοχή ξέρουν ο ένας τον άλλον και έχουν ισχυρούς δεσμούς και φιλίες. Μετά από μερικές ώρες, οι εθελοντές αλληλεπιδρούσαν με τους γείτονες και μοιράζονταν ιστορίες και εμπειρίες από την Αφρική. Πριν από το δείπνο, οι εθελοντές πήγαν για τρέξιμο γύρω από το Kpando, προκειμένου να προπονηθούν για την επόμενη αθλητική δοκιμασία, το μαραθώνιο της Δυτικής Σαχάρας.

Την επόμενη μέρα πραγματοποιήθηκε σύντομη συνάντηση το πρωί με την Jessy, συνιδρύτρια της UNiTED, προκειμένου να συζητηθούν κάποιες λεπτομέρειες σχετικά με το επερχόμενο εκπαιδευτικό σεμινάριο στο Kpando Secondary School. Ενθουσιασμένοι που συνεργάστηκαν με αυτήν την ΜΚΟ και τα μέλη της, οι εθελοντές επισκέφθηκαν αργότερα το σχολείο, προκειμένου να υλοποιήσουν την πρώτη μέρα του εκπαιδευτικού σεμιναρίου μη-τυπικής μάθησης για μαθητές με στόχο την ανάπτυξη σημαντικών δεξιοτήτων που απαιτούνται για τον 21ο αιώνα.

Όταν φτάσανε στο σχολείο, ο Justice, ένας τοπικός δάσκαλος τους καλωσόρισε θερμά και έκανε μια σύντομη ξενάγηση γύρω από το σχολείο. Μετά από αυτό, έφτασε η ώρα να συναντήσουν τους μαθητές. 53 μαθητές περίμεναν πως και πως αυτή την ημέρα όντας περίεργοι για το τι επρόκειτο να συμβεί. Είναι πάντα παράξενο στην αρχή κάθε μη-τυπικής εκπαίδευσης, όταν οι μαθητές δεν ξέρουν τι να περιμένουν. Κανένα βιβλίο, κανένα στυλό, κανένα σχολικό εξοπλισμό! Ο πάγος έσπασε γρήγορα και οι μαθητές ενσωματώθηκαν γρήγορα και συμμετείχαν ενεργά σε όλες τις δραστηριότητες. Ice-breakers, η γνωριμία μεταξύ τους, αλλά και η δύσκολη δραστηριότητα “Πού είναι η δύναμή μου;” ήταν στο πρόγραμμα.

Κατά τη διάρκεια της τελευταίας δραστηριότητας, οι συμμετέχοντες καλούνται να δημιουργήσουν έναν “λευκό τοίχο” που αποτελείται από χαρτιά στον τοίχο, όπου πρέπει να σχεδιάσουν το περίγραμμα του σώματός τους στο χαρτί στη θέση που προτιμούν. Για να το σχεδιάσουν, οι άλλοι συμμετέχοντες θα πρέπει να αλληλεπιδράσουν και να τους βοηθήσουν να το κάνουν επειδή ο “λευκός τοίχος” ξεκινά 10 εκατοστά υψηλότερα από το έδαφος. Στην αρχή και μετά από την εξήγηση, οι μαθητές αναρωτιούνται πώς θα μπορούσαν να το προσεγγίσουν, πώς θα μπορούσαν να σχηματίσουν ο ένας τον άλλον χωρίς να έχουν τα πόδια τους στο έδαφος. Όντας δημιουργικοί, βρήκαν τον τρόπο για να το επιτύχουν. Στη συνέχεια, κάθε συμμετέχων έπρεπε να αναγνωρίσει το περίγραμμά του και να ζωγραφίσει με ένα μικρό σύμβολο τη μοναδική εσωτερική του δύναμη. Στη συνέχεια, πάντα καθισμένοι σε κύκλο, ακολουθεί συζήτηση με κάθε συμμετέχοντα να μιλάει για τη μοναδική του δύναμη και να εξηγεί γιατί αισθάνεται ότι αυτή είναι η δύναμή του. Είναι δύσκολο να μιλήσεις μπροστά σε κοινό για τον εαυτό σου, αλλά οι μαθητές δημιούργησαν ένα αξιόπιστο και υγιές περιβάλλον μεταξύ τους, βοηθώντας ο ένας τον άλλον να εκφραστεί.

Κατά τη διάρκεια της δεύτερης ημέρας, οι μαθητές δοκιμάστηκαν σε πιο «δύσκολες» δραστηριότητες, εστιάζοντας στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, όπως η δημιουργικότητα, η επίλυση προβλημάτων, η κριτική σκέψη, η επικοινωνία, η συνεργασία και η δημόσια ομιλία. Οι δραστηριότητες “Front page”, “The Battle of Orange” και “The Hidden Path” έλαβαν χώρα προκαλώντας το ενδιαφέρον και την ενεργό συμμετοχή όλων των μαθητών. Κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας “Front page”, οι μαθητές δημιουργούν το πρωτοσέλιδο μιας εφημερίδας, προσπαθώντας να πείσουν τους συμμαθητές τους για την αυθεντικότητα των νέων. Έγιναν παρουσιάσεις όπως “Εξάρτηση από τα ναρκωτικά”, δίνοντάς τους την ευκαιρία για περαιτέρω συζήτηση. Κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας “The Battle of Orange”, οι συμμετέχοντες χωρίζονται σε δύο ομάδες που έχουν τον ίδιο στόχο: Να πάρουν το πορτοκάλι! Μετά από δεκάλεπτη συζήτηση μεταξύ των μελών των ομάδων, η μάχη γίνεται μέσω debate, όπου ένας αντιπρόσωπος από κάθε ομάδα πρέπει να πείσει τον άλλο για τη λήψη του πορτοκαλιού. Πρόκειται να πολεμήσουν ή πρόκειται να καταλήξουν σε συμφωνία;

Την τρίτη και τελευταία ημέρα της εκπαίδευσης, οι μαθητές δοκιμάστηκαν με τη δραστηριότητα “The Electric Fence”. Ένα σχοινί ανάμεσα σε δύο δέντρα ύψους περίπου 1,5 μέτρο από το έδαφος, το οποίο αντιπροσωπεύει ένα ηλεκτρικό σκοινί, το οποίο δεν πρέπει να αγγίξουν οι συμμετέχοντες. Οι μαθητές πρέπει να περάσουν από τη μια πλευρά στην άλλη χωρίς να πηδούν αλλά μόνο με τη βοήθεια των άλλων. Πριν από την έναρξη της δραστηριότητας, οι συμμετέχοντες έχουν χρόνο, προκειμένου να σκεφτούν μια στρατηγική για το πώς θα περάσουν στην άλλη πλευρά. Εάν κάποιος αγγίξει το ηλεκτρικό σκοινί, τότε ολόκληρη η ομάδα πρέπει να ξεκινήσει ξανά από την αρχή. Η πρόκληση θεωρείται επιτυχημένη μόνο όταν όλοι οι συμμετέχοντες περνούν από την άλλη πλευρά χωρίς να αγγίζουν το ηλεκτρικό σκοινί. Στο τέλος τα κατάφεραν, παρά το γεγονός ότι στην αρχή δεν βρήκαν καλή στρατηγική. Μετά από λίγο και μετά από συζητήσεις μεταξύ τους, έφτασαν στην άλλη πλευρά μετά από αποτελεσματική επικοινωνία και συνεργασία για την επίτευξη του στόχου.

Διεξήχθησαν συνεντεύξεις από τους συμμετέχοντες, τον Blake και τον Justice, εξηγώντας από διαφορετικές οπτικές γωνίες την εμπειρία τους με το WE AfriHug και την προσέγγιση της μη-τυπικής εκπαίδευσης. Οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να αξιολογήσουν το εκπαιδευτικό σεμινάριο και επίσης να εκφράσουν τι τους άρεσε και τι δεν τους άρεσε, αλλά και τι υπόσχονται για το μέλλον. «Έμαθα πόσο σημαντικό είναι να είμαστε ενωμένοι», «Έχω εντοπίσει τη δύναμή μου και τι μπορώ να κάνω», «Ανακάλυψα τις ικανότητές μου» ήταν μερικές από τις δηλώσεις των μαθητών μετά το τέλος της εκπαίδευσής κατά την τρίτη μέρα.

Τώρα η ομάδα ετοιμάζεται για την επόμενη αθλητική δοκιμασία, η οποία συνδυάζει τον Μαραθώνιο της Σαχάρας με την υποστήριξη των προσφύγων Saharawi από τη Δυτική Σαχάρα. 42 χιλιόμετρα αγώνας στην έρημο για να δείξουν την αλληλεγγύη τους προς τις οικογένειες Saharawi στους προσφυγικούς καταυλισμούς στο Tinduf. Το σύνθημα του Μαραθωνίου της Σαχάρας είναι: “42 kilometers of our effort, for 42 years of your resistance”. Ο Κωνσταντίνος θα τρέξει 42.195 χλμ. και η Μαριλένα Μαραγκού 10 χλμ. και θα αποτελέσουν τους πρώτους Έλληνες, οι οποίοι θα τρέξουν αυτό το μαραθώνιο αλληλεγγύης.[:]